In het hart van de Indische Oceaan, op een idyllische eilandengroep ten hoogte van Kenia en Tanzania, schreef een Belgisch bedrijf drie decennia geleden geschiedenis. VDS sloot begin jaren '90 een akkoord met de Seychelles Marketing Board en kreeg daarmee een sleutelrol toebedeeld in de lokale landbouwsector. Wat begon met het managen van een bescheiden veevoederfabriek, groeide uit tot een ambitieus en succesvol verhaal van kennisdeling, innovatie en internationale export.

Met slechts zo’n 70.000 inwoners én een sterk groeiende toeristische industrie, was het voor de Seychellen essentieel om zelfvoorzienend te zijn in de productie van varkensvlees, kippenvlees en eieren. Om de lokale productie te kunnen garanderen moest er ook voldoende veevoeder zijn. Vandaar de keuze voor een eigen veevoederfabriek. VDS stuurde een expat-manager naar de eilanden, leverde premixen en ontwierp voeders op maat, gebaseerd op ingevoerde en zoveel mogelijk lokale grondstoffen zoals tonijnvismeel, tonijnolie en copra.

De fabriek was de enige producent van kippen- en rundveevoeders op de eilanden, en de verantwoordelijkheid om deze producten kwalitatief en tijdig te leveren aan lokale boeren was groot. VDS bracht structuur, technologische knowhow en professionele organisatie naar deze kleine eilandstaat.

Naast de bestaande veevoederactiviteiten ontdekte VDS dat er in het verleden al een complete garnalenvoederfabriek was besteld voor het 'Grote Tijgergarnaal' project (Monodon-project) op Coetivy Island, maar dat deze nog steeds niet was opgebouwd. De aanwezigheid van lokaal vismeel van uitstekende kwaliteit bood een unieke kans: door zelf garnalenvoeder te produceren op de Seychellen kon VDS besparen op dure import en waardevolle buitenlandse deviezen uitsparen.

VDS bouwde de Shrimp Feed Mill op en stelde een gespecialiseerd team samen. Van grondstofselectie en kwaliteitscontrole tot formulering en productie: alles werd door VDS geleid. Het resultaat mocht er zijn. Het voer bleek niet alleen een succes op de Seychellen zelf, maar opende ook de deur naar exportmarkten zoals Madagascar, Mozambique en zelfs het Midden-Oosten.

In de topjaren werd er maar liefst 6.000 ton garnalenvoeder per jaar geëxporteerd vanuit de Seychellen. De volledige logistiek, het grensoverschrijdend transport en de financiële afhandeling werden gecoördineerd vanuit het hoofdkwartier van VDS in België.

Het Monodon-project op Coetivy Island en de productie van Monodon voeders vanuit de Seychellen vormden een belangrijke mijlpaal voor de internationale aquacultuur. Deze initiatieven hielpen de tropische garnalenkweek letterlijk mee op de wereldkaart te zetten. VDS leverde niet alleen voer, maar ook kennis, standaarden en kwaliteit die internationaal navolging kregen.

De rol van VDS bleef niet beperkt tot voeders alleen. Doorheen de jaren nam het bedrijf ook het management van het lokale slachthuis en de broeierij voor broedeieren op zich. Op die manier kreeg VDS een cruciale rol in de volledige voedselketen op de eilanden. Met een team van expats slaagde het bedrijf erin om bijna twintig jaar lang te zorgen voor professionele, duurzame en kwaliteitsvolle productie in een kleinschalige economie.

Helaas kwam aan dit hoofdstuk een abrupt einde in de nasleep van de wereldwijde financiële crisis van 2008. Onder druk van het Internationaal Monetair Fonds werd de economie van de Seychellen grondig hervormd. De voederfabrieken werden geprivatiseerd en de productie van garnalenvoeder viel volledig stil.

Toch blijft de impact van VDS op de Seychellen voelbaar. Het bedrijf bewees dat zelfs in een geïsoleerde eilandstaat met beperkte middelen, voedselproductie op een duurzame en professionele manier georganiseerd kan worden. Door in te zetten op lokale grondstoffen, kennisdeling en langetermijndenken, heeft VDS een blauwdruk achtergelaten voor hoe internationale samenwerking er echt kan uitzien.